Over

Jan van Loon[1938]

Opl. Academie Minerva. Groningen
Kon. Academie, Den Haag.

Het zal met zijn opleiding, maar vast ook met zijn karakter te maken hebben dat hij zich niet aan een bepaald thema kan houden. In 1964 begon Jan van Loon met het exposeren van etsen en aquarellen. Het waren voornamelijk landschappen en een enkel portret.
Het aquarelleren doet Van Loon nog steeds, het etsen niet meer. Landschappen, stillevens, interieurs, portretten en figuurstukken wisselen zich af in zijn werk.

Vaak heeft hij – al of niet met subsidie – een project of thema uitgediept, afgesloten met een of meer tentoonstellingen en een boek. Zoals ‘Als was mijn brein gescheurd’, een verslag van studies van geestelijke gestoorden. Of ‘West-Europese Kusten’. Naar aanleiding van enkele reizen langs de kusten van Portugal tot de Noordkaap. In 2008 kwam het boek: ‘Jan van Loon – 50 jaar op zoek’ van de pers.
Ook heeft Jan van Loon werk in de openbare ruimte gemaakt zoals het dijkmonument in Noordpolderzijl.

Hoewel hij zichzelf ziet als een beschouwer, een min of meer afstandelijke bekijker van de werkelijkheid, bezondigt hij zicht, tot zijn eigen verbazing, steeds vaker aan symbolische werken. Titels zoals; Dromers, Waar zijn wij, De Maanschilder, enz. “Dat kan gevaarlijk zijn, kunst moet geen illustratie bij een verhaal zijn.” Aldus Van Loon.

Veel schilderijen zijn gemaakt op Tenerife, waar hij een atelier heeft. Woeste zeegezichten, begroeide rotswanden, en bijzondere stillevens zijn daar ontstaan.